Oda do naleśnika
Są proste i szybkie w przygotowaniu. Mogą być daniem pikantnym lub słodkim, zwykłym codziennym posiłkiem lub ozdobą wytwornego przyjęcia.
Podbiły świat, gdyż mają wszechstronne zastosowanie i łatwo je zrobić. Najważniejsze jest dobre ciasto. Jego klasyczna proporcja to 3/4 szklanki przesianej mąki, 1,5 - 2 szklanki płynu (mleko i woda, użycie samego mleka powoduje, że placki są za twarde) oraz dwa jajka i szczypta soli. Ciasto musi być gładkie, o konsystencji śmietany i, co ważne, bez żadnych grudek. Z ciasta zbyt gęstego wyjdą naleśniki grube i twarde, zaś z rzadkiego będą się rwać i nie dadzą przewrócić się na patelni. Do naleśników z pikantnym farszem można używać piwa zmieszanego z wodą, do słodkich zaś wodę można połączyć ze śmietaną lub z wodą gazowaną, która nada im pulchności. Kiedy do ciasta dodamy więcej jaj, otrzymamy ciasto biszkoptowe doskonale pasujące do słodkich nadzień. W tym przypadku na jedną szklankę mąki daje się cztery jaja, a białka osobno ubija. Jeśli naleśniki mają być bardzo pulchne, można dodać do ciasta szczyptę (nie więcej) proszku do pieczenia. Kiedy już mamy przygotowane według potrzeb i upodobania ciasto, pozostaje wlać je łyżką wazową na rozgrzaną, delikatnie natłuszczoną patelnię, rozprowadzić kolistym ruchem po całej patelni i smażyć na niezbyt silnym ogniu. Gdy lekko się zrumieni, odwracamy naleśnik na drugą stronę (podrzucając do góry lub odwracając łopatką), a po chwili usmażony zsuwamy na 
talerz. I gotowe.
Złożyć czy zwinąć oto jest pytanie, ponieważ kształt, w jakim podajemy naleśniki, jest równie ważny jak staranność ich przyrządzenia. Usmażone placki możemy składać lub zwijać na różne sposoby. Najprostszy z nich to zrolowanie z pozostawieniem otwartych brzegów. Można też je złożyć w tzw. książeczkę. Placek smarujemy równomiernie nadzieniem, zaginamy przeciwległe brzegi, po czym składamy go na pół. Naleśniki możemy także składać w tzw. chusteczkę, najpierw na połowę, a tę jeszcze raz na pół. To sprawdza się przy daniach na słodko - z serem lub owocami. Pasuje do nich dekoracja z bitej śmietany i świeżych owoców. Natomiast najpopularniejszymi naleśnikami na słono lub ostro są w Polsce krokiety. Przygotowując je, farsz nakładamy jedynie na środek placka, dwa przeciwległe brzegi składamy, aby zawartość nie wypadła podczas kolejnego smażenia, całość zwijamy w rulon, panierujemy w jajku i bułce tartej, a potem obsmażamy. Tyle mówi tradycja, jednak i w naleśnikowej dziedzinie można tworzyć dzieła sztuki. Zwinięte jak cukierki czy zawiązane fikuśnie w zgrabne sakiewki będą kusiły nie tylko smakiem, ale i ekstrawagancką estetyką ich podania.
Światowe to placki, gdyż występują w wielu różnych postaciach. Ich skład, czyli mąka, mleko i jaja, w poszczególnych częściach świata od wieków modyfikowano. Mamy więc francuskie crêpes, włoskie crespelle, rosyjskie bliny czy japońskie dorayaki. W Rosji dodawano do ciasta masło i drożdże, dzięki którym ciasto zyskiwało puszystość. Dodawano do nich też mąkę gryczaną. Bliny gryczane z kwaśną śmietaną i kawiorem uznawane są w Rosji czy na Ukrainie za przysmak. Anglicy dość szybko wpadli na pomysł, aby naleśnikowe ciasto mieszać z piwem, a receptury Amerykanów i Kanadyjczyków, w odróżnieniu od francuskich i włoskich, zawierają substancje spulchniające, dlatego mają ponad centymetr grubości. Ich pancakes powstają z gęstego ciasta, które wylewa się grubą warstwą na rozgrzaną powierzchnię. Podaje się je najczęściej z syropem klonowym i masłem orzechowym.
Z Chin naleśniki zawędrowały na europejskie salony. O pierwszeństwo w ich przyrządzaniu starają się więc i Chińczycy, którzy przyrządzali je z ciasta ryżowego, i Francuzi smażący te placki z pszennej, żytniej lub gryczanej mąki. Niemal w całej Europie były one codziennym elementem diety jej mieszkańców. Popularność naleśników stała się tak duża, że doczekały 
się swoich świąt. Anglicy obchodzą dzień “naleśnikowego obżarstwa”, który przypada na ostatnią dobę przed wielkim postem (między 2 lutym a 9 marca), a 2 lutego Francuzi celebrują swoje święto naleśnika – tzw. Chandeler. W Polsce pierwsze informacje na temat naleśników pochodzą z XVI wieku i, co ciekawe – tamte placki zupełnie nie przypominały dzisiejszych. Robione z gruboziarnistej mąki żytniej były grubsze i bardziej suche. Pieczono je bezpośrednio na płycie kuchennej. Na przestrzeni wieków w różnych częściach świata powstawały coraz to bardziej wyrafinowane ich rodzaje, czasem zupełnie przypadkowo. Tak wymyślono słynne Naleśniki Suzette. Te swoją nazwę zawdzięczają imieniu Francuzki, która stała się wybranką serca przyszłego króla Anglii, Edwarda VII . Zlecił on swojemu kucharzowi przygotowanie wyjątkowego deseru dla Suzette. Były nim naleśniki z pomarańczami w likierze pomarańczowym. Niechcący kucharz podpalił likier, a że działo się to na oczach wszystkich, mistrz, nie mając innego wyjścia, z kamienną twarzą podał ślicznej lady płonący deser.
Nadziewane woreczki naleśnikowe
SKŁAD:
Ciasto:
• 2 jajka
• 125 g mąki
• 250 ml wody gazowanej
• sól
• Farsz:
• 1 marchewka
• 1 mała cukinia
• 100 g groszku z puszki
• 100 g cieciorkiz puszki
• 1 łyżka oliwy
• 100 g startego sera
• szczypiorek
• 1 łyżka masła
• sól, pieprz
PRZYGOTOWANIE
Obraną marchew oraz cukinię z usuniętym miąższem drobno posiekać. Rozgrzać oliwę na patelni i podsmażyć je przez ok. 3-4 minuty. dodać groszek i ciecierzycę, doprawić solą i pieprzem i dusić przez 6 minut. Osobno usmażyć naleśniki. Ułożyć nadzienie na środku każdego naleśnika . Dodać odrobinę sera i związać szczypiorkiem w woreczki. Umieścić sakiewki w żaroodpornym naczyniu wysmarowanym masłem i wstawić do piekarnika na ok. 10 minut. Podawać udekorowane papryką.
Naleśniki z surówką z selera naciowego
SKŁAD:
Ciasto: 
• 4 jajka
• 0,5 l mleka
• mąka
• sól
• olej do smażenia.
Farsz:
• 1 seler naciowy
• 50 da g suszonych pomidorów
• kilka liści sałaty
• kilka gałązek natki pietruszki do dekoracji
Sos winegret:
• oliwa z oliwek
• kilka kropel soku z cytryny
• sól, pieprz
PRZYGOTOW ANIE
Jajka roztrzepać z mlekiem i tak ą ilością mąki, aby wyszło ciasto o konsystencji gęstej śmietany. Usmażyć grube naleśniki. Umyć sałatę, odsączyć, a następnie porwać na mniejsze kawałki. Łodygi selera naciowego umyć, obrać z włókien i pokroić. Doda ć pokrojone w plasterki suszone pomidory. Przygotować sos winegret, mieszając oliwę z oliwek z sokiem z cytryny w proporcji 3:1, doprawić solą i pieprzem. Zmieszać z surówką, zawinąć całość w naleśniki.
Lasagne z kurczakiem po meksykańsku
SKŁAD:
• 3 duże gotowe tortille
• 40 da g wędzonej piersi z kurczaka
• 4 dymki
• 60 da g zielonych pomidorów ze słoika
• 1 papryczka jalapeno
• 2 cebule
• 2 ząbki czosnku
• sok z jednej limonki
• sól
• 5 łyżek posiekanej kolendry
PRZYGOTOWANIE
Pomidory pokroić w drobną kostkę. Obraną cebulę i czosnek posiekać. Papryczkę oczyścić, strączek drobno pokroić, razem z sokiem z limonki oraz czosnkiem i cebulą doda ć do pomidorów. Dołożyć kolendrę. Sos posolić do smak u i odstawić na godzinę w chłodne miejsce. Kurczaka pokroić w plasterki. Tortille podgrzać na suchej patelni. Placki przełożyć sosem i kurczakiem. Potrawę można zapiekać 10 - 15 minut w piekarniku rozgrzanym do temperatury 180 st. Wierzch lasagne posypać posiekanymi dymka mi.
NALEŚNIKOWA szarlotka
SKŁAD:
Ciasto:
• 2 jajka
• 250 g mąki
• 200 ml mleka
• 1 łyżeczka ekstraktu wanilii
• 1 łyżka cukru
• szczypta soli
Farsz:
• 2 jabłka
• 1 łyżka brązowego cukru
• 3/4 łyżeczki cynamonu
• 1 łyżka wody
• dekoracja: cukier puder
PRZYGOTOWANIE
> Do rondelka wrzucić pokrojone na cząstki jabłka, cynamon, cukier i wodę. Dusić około 10 minut na średnim ogniu, aż jabłka zmiękną. Zdjąć z ognia i odstawić. Z podanych składników przygotować ciasto naleśnikowe, dobrze wymieszać. Usmażyć cieniutkie naleśniki na lekko złoty kolor. Każdy naleśnik napełnić farszem z jabłek lub poprzekładać naleśnikowe placki cząstka mi jabłek według własnej fantazji. Posypać cukrem pudrem.
DOLCE VITA NR 4 LATO/ JESIEŃ 2011
