Skarb dla zdrowia i urody - miód
 |
Walory miodu doceniane były już wiele wieków temu. Kleopatra oddawała się relaksującym kąpielom w mleku z dodatkiem miodu, starożytni Grecy uważali miód za pokarm bogów i wytwarzali z niego odmładzające kosmetyki, Rzymianie używali go do słodzenia, a w średniowiecznej Polsce pod postacią złotego napoju alkoholowego był nieodłącznym elementem każdej biesiady. Niezmienna popularność miodu dotrwała aż do naszych czasów, a rozwój nauki pozwolił na zbadanie jego niezwykłych właściwości. Miód to naturalne lekarstwo, które pozytywnie wpływa na kondycję fizyczną i psychiczną organizmu. Niepozorny, bursztynowy płyn zamknięty w słoiczku to prawdziwa bomba dobroczynnych kwasów, enzymów, witamin z grupy B, witaminy A, C i K, mikroelementów (m.in. magnezu, żelaza, fosforu) i substancji bakteriobójczych.
Jednak miód miodowi nie jest równy. Proporcje, w jakich występują poszczególne składniki, zależą od typu roślin, z których pszczoły zebrały nektar lub spadź (słodka ciecz zbierana z igieł i liści niektórych drzew). To sprawia, że każda odmiana miodu różni się właściwościami, kolorem i smakiem. Miód lipowy charakteryzuje jasnożółty lub zielonkawy kolor o wyrazistym zapachu i smaku z nutą goryczki. Doskonale wspomaga kurację przy przeziębieniu i grypie. Akacjowy może być niemal bezbarwny lub kremowy. Jego delikatny smak powinien przypaść do gustu dzieciom. Jest szczególnie pomocny przy problemach z układem pokarmowym. Przeciwieństwem jest miód gryczany, którego ciemnobrązowy kolor, ostry smak i silny aromat niejedną osobę zniechęcają.
Wytrwali mogą jednak liczyć na wiele korzyści. Miód z kwiatów gryki bogaty jest w witaminę C, magnez i żelazo. Wzmacnia naczynia krwionośne i obniża ciśnienie, dlatego polecany jest osobom z chorobami układu krążenia i zapaleniem nerek. Miód rzepakowy, podobnie jak akacjowy, charakteryzuje się bardzo jasnym kolorem i słodkim smakiem. Wyczuwalna jest jednak delikatna woń kwitnącego rzepaku. Wzmacnia serce, pozytywnie wpływa na wątrobę i drogi oddechowe. Miód wrzosowy ma barwę pomarańczową, niekiedy wpadającą w brąz. W smaku jest ostry i delikatnie gorzkawy, o silnym zapachu. Charakteryzuje się właściwościami bakteriobójczymi, dlatego sprzyja leczeniu wszelkich stanów zapalnych.
Miód spadziowy, ze względu na dużą zawartość białka, posiada więcej wartości leczniczych i odżywczych niż miody nektarowe. Doskonale sprawdza się w leczeniu dróg oddechowych i wzmacnia odporność organizmu. Spadź iglasta jest łagodna, choć ma lekko żywiczny smak i zapach. Za to w spadzi z drzew liściastych można wyczuć lekką goryczkę, co nie każdemu smakuje. Na sklepowych półkach często można zobaczyć miód wielokwiatowy. Ten typ przybiera barwy od jasnożółtej do ciemnopomarańczowej. W smaku zazwyczaj jest łagodny. Pomaga w zwalczaniu przeziębienia, a niekiedy także w leczeniu alergii na pyłki.
Miód w ok. 80 proc. składa się z cukrów prostych, glukozy i fruktozy, które są potrzebne organizmowi do wytwarzania naturalnej energii, a jednocześnie są łatwo przyswajalne. W trosce o nienaganną figurę, jeśli włączamy miód do diety lub w okresie jesienno- wiosennym prowadzimy intensywną kurację wzmacniającą, najlepiej odstawić tradycyjny cukier i słodycze. Miód warto regularnie podawać także naszym pociechom. Znacznie usprawni pracę umysłu dziecka oraz wzmocni odporność na infekcje.
Miód to idealny kosmetyk o działaniu nawilżającym, regenerującym i odprężającym. Dzięki niemu skóra wygląda na zdrowszą, młodszą i nabiera elastyczności. Już wiele wieków temu kobiety wytwarzały z miodu maseczki, dodawały go do kąpieli i stosowały jako odżywkę do włosów. Obecnie, gdy skóra narażona jest na negatywne działanie zanieczyszczonego powietrza oraz kosmetyków z dodatkiem chemicznych składników, coraz częściej wraca się do dawnych receptur. Kosmetyki na bazie miodu można wykonać samodzielnie w domu. Przyrządzenie mikstury jest szybkie i łatwe, a w dodatku gwarantuje, że specyfik będzie w pełni naturalny i świeży. Przykładem może być maseczka nawilżająca na twarz i szyję. Wystarczą trzy łyżeczki miodu, trzy łyżeczki śmietany i dwa żółtka. Następnie należy wymieszać wszystkie składniki i kosmetyk gotowy! Jak przystało na „nektar bogów”, miód jest delikatny i kapryśny. Aby czerpać z niego jak najwięcej dobroczynnych składników, trzeba odpowiednio się z nim obchodzić. Szczelne zakręcanie słoiczka i przechowywanie w ciemnym miejscu w temperaturze ok. 15 stopni uchroni miód przed utratą cennych enzymów. Płynny nektar najlepiej nakładać specjalnym drewnianym walcem lub plastikową łyżką, ponieważ nie lubi kontaktu z metalem. Herbata, do której dodajemy miód, powinna mieć maksymalnie 40 stopni. Rozpuszczany w gorącej wodzie lub podgrzewany traci swoje właściwości. Aby miód posiadał wszystkie drogocenne składniki odżywcze, musi być także w 100 proc. naturalny, czyli wytworzony ciężką pracą pszczół i pszczelarzy.
Niestety, na rynek trafiają także miody podrabiane, które w procesie produkcji są podgrzewane do wysokiej temperatury, a następnie mieszane ze zwykłym syropem cukrowym. Taki płyn nie dostarczy organizmowi żadnych wartościowych składników. Jak nie dać się oszukać? Przede wszystkim kupujmy w sprawdzonych miejscach i czytajmy etykiety. Najpewniejsze miody to te pochodzące z pasiek certyfikowanych przez Polski Związek Pszczelarski. Nie bójmy się kupować skrystalizowanych miodów. Każdy prawdziwy miód ulega stopniowej krystalizacji po upływie od kilku do kilkudziesięciu tygodni od momentu wlania do słoika. Nie dajmy się też skusić atrakcyjnym cenom. Mały słoiczek dobrego miodu kosztuje średnio 15 złotych, duży w granicach 30- 40 zł.
